آرمش در هیاهو

در هجر تو دیده تر چه بهتر

از خلق بریده تر چه بهتر

این موج که می رود به ساحل

هر لحظه خمیده تر چه بهتر

در فکر زیان و سود خویشیم

گیرم که رسد ضرر چه بهتر

آشفته میان روزگاریم

شب بود و شد سحر چه بهتر

تدبیر شده جهان به حکمت

مرگ آمده بی خبر چه بهتر