آرمش در هیاهو

سر به زیریم پیش تو ای عشق
ما فقیریم پیش تو ای عشق
جمله افلاک در احاطه ی توست
ناگزیریم پیش تو ای عشق
چشمه ها غبطه می خورند به ما
سلسبیلیم پیش تو ای عشق
ماه شام چهارده هستیم
بی بدیلیم پیش تو ای عشق
بعد از این طاقت جدایی نیست
کاش میریم پیش تو ای عشق